KAVENAWE.

Na miejsce dotarliśmy pół godziny przed czasem, czyli w okolicach 18.30. Przy drzwiach Lokis poinformował nas, że zespół jeszcze nie przyjechał, ale jest gdzieś pod Krotoszynem i już wkrótce ;) Zajęliśmy "lożę" na wprost drzwi, a mi zaczęło się objawiać takie jedyne tego typu uczucie, które można doświadczyć tylko i wyłącznie przed takimi koncertami. Zdenerwowanie, dynamicznie przydzielane IQ dawało się we znaki, nadmierne rozgadanie, roztargnienie. Z każdym kolejnym otwarciem drzwi warczałam coraz głośniej. Przywykłam już do malutkich, klimatycznych koncertów z 20, 30 osobami na sali i zespołem. A tu pacz, tłoczno się zaczęło robić. No nic, moje egoistyczne pobudki niestety, albo i stety nie dały rady zablokować ludzi czy coś i już wkrótce drzwi otwarły się ponownie, ale tym razem stało się coś dziwnego... Lokis, który do tej pory skrupulatnie wycinał nożyczkami bilety i pobierał opłaty w wysokości 10zł, teraz wpuścił na salę 4 panów, bez żadnych ceregieli i sprzedawania biletów. Oni nie wiedzieli, ale ja wiedziałam. To byli ONI. To przybyły Muchy. No i było po mnie. Po raz pierwszy tego wieczoru (bo wcześniej było po mnie na ang, ale to inna historia). Zaczęli się wnosić i rozpakowywać i już było czuć radosne koncertowe podniecenie. Nie ma na co czekać, jak pomyślałam, tak też zrobiłam i uciekłam na przeciwko sceny. A później potoczyło się jakoś tak szybko. Za szybko. Sekundę. cdn.