KAVENAWE.

Przecudne światła witają mnie codzień na klatce schodowej w moim bloku. Czasami omijam je bezwiednie, czasami nie mogę przejść obojętnie. Szalone. nie?

Drogę wam pominę. Nikt nie żygał (bynajmniej nie słyszałam o podobnym incydencie;) Wszyscy przeżyli. Współczucia dla Sylwii, która niestety trafiła do busika w którym jak wiadomo albo i nie, czaiło się coś. (Tak na przyszłość, póki co Zuo, które się czaiło poszło na emeryturę, wróci, bo ono zawsze wraca, ale teraz zastępuje je "coś", całkiem zresztą sympatyczne coś)

E, nie ma to jak bułka we woreczku pod różowym namiotem.

Wszyscy mają mambe...

Że se COME zacytuje:
"Ten pomiędzy wszystkim to ja, powinienem wybrać, lecz jak?!"

Look at me, you may think you see who I realy am?

Smutne te zwierzaczki tam w tych klatkach były. I grube kratki, coby się nie przebiły. Smutno smutno.

Paf.

Wkur*zona kura. Nasza ulubiona;}

Kolorowe coś.

Kolejny ptasi portret ;)

I znów.

Nasi obalają żubra.

Plac zabaw.

Spokojnie, żeby nie było.

Cud, że się nie zarwało. Było tak perfidnie gorąco, że ej no sory, ale sie nie dało.

Nataliona nad zieloną wodą. Ktoś stwierdził, że chyba ktoś tu miał brudne nogi ;)

Na specjalne życzenie pań opiekunek ;]

Łuki :}

Adrian. Jego włosy stały się przedmiotem zazdrości większości puci pięknej naszego turnusu do Ciechocinka.

Pan Stasiu, poczciwy człowiek.

Kunie. Z pozdrowieniami dla Zią!!! którzy tęsknią za szkołą;))

Daj! daj! daj!

Chciałbym latać i z góry patrzeć, latać....

Moje ulubione krowie zdjęcie ;))

Emo krów.

Ropuch.

Kogut.

Śpiący papug. Sfeeeeet ;}

Znajdz 5 szczegółów różniących te dwa obrazki.

Bryczką.

Akcenty folklorystyczne.

Naszych biją!!!

Run forrest ruuun!

A ku - ku!

Elektrokapuściocha. Z pozdrowieniami i ukłonami dla Agatki, która odświeżyła mi pamięć i przypomniała jak działa Jamniczek.

Dziecko wojny. Wiktoria.

Rilax, tejkyt izi!

Jasiu padł na polu bitwy...

Przedstawił się kulturalnie. Standartowo chyba każdy jeż ma na imię Jerzy. To jest jeden z dogmatów i nie należy się zupełnie rozwodzić, dlaczego Jerzy a nie np. Bartłomiej lub Heniek. Po prostu Jerzy.

Cień miał porażający. Nawet jak na swoją jeżową posturkę.

Kolce ostre, dosyć dotkliwie odczuwalne w momencie gdy się wystraszył i o ironio - najeżył. Chyba miał katar bo coś mu z noska kapało.

Stwierdzam dziś wszem i wobec, że jeżyki Jerzyki to szalenie sympatyczne stworzonka i apeluję do Was, moi mili, jak Wam smutno, to przytulcie sobie jeżyka do serducha. Nie obiecuję, że od razu wam się poprawi, ale zawsze to jakaś odmiana i nie roztkliwianie się nad sobą ;)

"Marianna rozsiadła się wygodnie w fotelu. Buzował w niej gniew. Zwykle spokojna i opanowana - tutaj nigdy nie tłumiła swoich emocji. Jej pokój skąpany był w ciepłym księżycowym świetle. W powietrzu unosił się zapach starych książek, zatęchłych ubrań i kociej sierści. Zegar bezlitośnie wymierzał kolejne sekundy i minuty. Leniwie głaskała kota, myśląc o wydarzeniach minionego popołudnia. Jak mogli?! Jak śmieli zrobić jej coś takiego?! Czekała na telefon. Doktor Ryszard był już zdrowo spóźniony. Gwiazdy spokojnie wisiały na niebie, kołysząc się delikatnie na niewidzialnej nitce. "Dryyn!" dzwonek telefonu wyrwał ją z leniwych rozmyślań.
-Tak panie doktorze. Dziś? Dobrze. będę za 15 minut.
Bezmyślnie spojrzała przed siebie.
-Wiesz, co teraz będzie, no nie? - powiedziała bardziej do siebie, niż do siedzącego jej na kolanach kota. - Sierściuch wyp*** z gry. A pani idzie się szykować na wyjście! - chwilę później jednym kopniakiem rozłożyła pupila na ścianie. "

Letnie Warsztaty Rozmaitości z ZOK.
(czyli krótka lekcja dorastania)

Jasiek, jeden z najmłodszych uczestników naszych Warsztatów. "Drożdżówka!" "Balon!" i "Pić!" nie do zapomnienia.

Kryjówka dziewczyn. Z drugiej strony sceny była kryjówka chłopców. Scena była newralgicznym punktem. Każda z grup za wszelką cenę chciała dostać się do kryjówki "wroga". "Paaani! paaaaniii! a Hubert wchodzi do naszej kryjówki!" Były więc hasła, były granice, byli strażnicy, były warty a także spotkania na szycie. A jednak ostatni motyw tego dnia rozbroił mnie "dokumentnie" - na środku sceny ustawiono krzesełko, na krzesełku położono kartkę z napisem "Klub balonowy. Wstęp tylko dla dziewczyn. Dla chłopców czasem też."

Nasze dzieciaczki chwilę przed wejściem do basenu. Nie mogły się opanować. Woda dziwnie działa na ludzi ;) To była prawdziwa szkoła cierpliwości - akurat była wizytacja z sanepidu i pani przeszło 15 minut pobierała próbki wody do badań. Ciężko było dzieciom wytłumaczyć, że sory winetu, ale jeszcze trochę. Ile jeszcze?! pytały. "chwilę + 1". Czekały.

Czaili się bo woda zimna. Brrr.

I chwila odpoczynku, przed kolejną wodną wojną.

Nie ma to jak popływać sobie w kółku w małym basenie :} Gdzie te czasy?!

Upside down. Przypadki chodzą po ludziach.

I druga z naszych najmniejszych. I Nataliona w roli "Matki miłosierdzia". sympatyczne to to.

Martynka. Wygrzewała się na brzegu basenu. Tak mi się przypomina teraz pewna historia, odnośnie tego imienia. Ponoć nie miałam mieć na imię Malwina, tylko właśnie Martyna. Ciekawa jestem, jak teraz wyglądałoby moje życie, bo nikt mi nie wmówi, że imię nie ma żadnego znaczenia w życiu, poza funkcją nazywającą. Nie i tyle.

Jasiek ponownie.

A to moje ulubione basenowe :}

Marysia zdumiona.

Jaś, Weronika i Dawid i atak czerwonej konewki. Jak to dobrze, że małe dzieci tak wolno biegają :>

Krzyś.

rozbrajające.