KAVENAWE.

Przez niego dobre trzy dni chodziłam i śpiewałam "tel mi tel mi łot ju łont łot ju ryli ryli łont!"

Krasnoludki

zaintrygowało mnie to spojrzenie.

Spajsetki.

Jagoda przed występem.

I w trakcie występu.

I po występie. Scars się rozkłada. Na scenie się rozkłada.

Edit: Racja, może i trochę przesadziłam, ale nie chodziło mi o wyśmianie "tragedii" tego gościa, tylko o ukazanie podobieństwa pomiędzy tymi dwoma motywami. Czasami takie drobne, niepozorne momenty okazują się być naprawdę istotnymi, ale często nie zwracamy na nie uwagi. Rozumiem, że może to być szokujące, oburzające ble i w ogóle. Apropos ucięcia - nie pcham sie tam, gdzie wiem, że nie dam rady, lub się zabiję po drodze. A on? Ryzyko "zawodowe".

Scars gra.

A Kryś macha pojerkami. Chwilę po zrobieniu tego zdjęcia wylądowałam pod sceną. Wstyd jak sto pięćdziesiąt i tysiąc pięćset. Ale nie dałam po sobie poznać. Nee, nee! :> Chodzą słuchy, że mój cudowny upadek został nagrany, ale chodzą widy, że jest tylko myk, jak gdyby włosy wsysał jakiś wielki wir a chwilę później myk, jak siedzę i robie zdjęcia. Grunt to trzymać grunt. Choćby zbliżał się z szybkością światła czy coś.

Spodobał mi się ten motyw.

Hubert skupiony.

Reniu ujogłowy ;D i kupa dymu wokół.

Scarsi po koncercie. Chopaki, przypadkowo macie cały skład ;))
(przeznaczenie?)

Daj! daj! daj!

Piotrek. I moje ulubione Piotrkowe zdjęcie z tamtych dni.

Igor. Sympatycznie.

Wodzirej z Czeczenland band.

look behind you.

Zawsze jest pora na lo... autografy.

Pan się zmęczył i przysypiał na skrzypcach.

a ci panowie przysiedli na skrzynkach czekając aż będą mogli się rozłożyć na scenie.

I takie niebo nam migało i takie chmurki nam błyskały.

Wokalistka Brathanków. Przesympatyczna i strasznie speszona.

Cybergrajek akordeonowy. Coś w deseń robokopa ;}

Maskował się.

Prawdziwa gwiazda nosi na plecach gwiazdki ze światełek.

Portretowo.

Podobały mi się kolory, które układały się na jej włosach.

Jak na Zduny, to sporo ludzi przyszło. Serio serio :)
Ach, zapomniałabym o najważniejszym. A mianowicie miejscu, z którego było robione to zdjęcie. Nie tam żadna scena. bo ta to już mi przestała wystarczać. Nie żadne "zabarierki" bo te też są passe! Przy pomocy pana Tomka i niesamowicie "lotnych" ochroniarzy udało mi się wdrapać na dach kontenerka w którym wcześniej przygotowywali się do występów artyści. Całkiem miłe doświadczenie, patrzeć na świat z wysokości 2.5m, stąpać po dziwnej powierzchni i nie mieć żadnych normalnych perspektyw na zejście na ziemię.

I fajnie było widać scenę z boku :) A po chwili z mroku i z tłumu pojawiła się drabka, po której bezpiecznie udało mi się zejść na dół. Żyję i mam się dobrze skubańce.

Natchniona :>

I ze sceny. Aż się sama podziwiam teraz po czasie, że wtedy nie spadłam i nie zabiłam się na śmierć. W końcu było tyle okazji...

Fajne kolorki. Powtarzam się, prawda?

I ten pan też nieźle grał. Podobało mi się. No, no. No ;]

I ludzi tłum. Ha.

I kolejne gwiazdkowe ujęcie. Podoba mi się.

A to zdjęcie tylko po to, żeby poglądowo pokazać, jak to się chodzi po dachach :}

"A masz zdjęcie tłumu robione z podestu perkusji?!" Teraz mam.

Ochrona. Dosyć powolnie kapująca, ale sympatyczna mimo wszystko :)

I te z tyłu mi się podobały bardzo.

I niewiedzieć czemu to zdjęcie mi się podoba, tak max. No wam nie musi.

Brathanki mówią "pa pa!". Jeszcze chwila, a nie zdążyłabym na pożegnanie, a wszystko przez moje buszowanie po dachu. Jakby nie patrzeć takie dachowanie ma swoje dobre i złe strony. Dobra to ta od strony sceny a zła ta od strony nie sceny. Dodatkowo od strony sceny była drabka. Drabka, o ile jest stabilnie ustawiona na ziemi i ma szczebelki to też jest dobrą stroną. Gorzej, jak wszyscy asekuranci uciekli a drabka chwieje się niebezpiecznie.

I Brathanki w kontenerku 1051. sympatyczna ekipa, przyzwoita muzyka, wesoły koncert. Podobało mi się. Dodatkowym plusem był fakt otrzymania od tego pana w pasiastej koszuli pałeczek do perkusji z tegoż dzisiejszego koncertu + autografy na nich. Tak w ramach urodzin. Wesoło :}

krótko po północy odśpiewanie przez Natalione "Sto lat" przy kiełbasie za pamiętne taloniki ;> Później odtańczenie tego specyficznego tańca do muzyki z tego teledysku co klocki lego se jeżdżą. W związku z tym odtańczeniem jest związana inna historia - pewien ciekawski pan od nagłośnienia zajrzał nam do kontenerka w momencie naszego świętowania i mówiąc w skrócie "przyłączył się" do nas. No i słów kilka o wyprzedażach i takie tam. A później zgrabna wymówka i szybki myk do domu.